سفرنامه‌ها به دلیل ویژگی‌هایی که دارند، در شمار آثار خواندنی هستند؛ به ویژه اگر به قلم مسافران صاحب‌اندیشه، نیک‌نگر و ادب‌دان نوشته شده باشند. صفیر سیمرغ، مجموعه یادداشت‌های استاد محمدعلی اسلامی ندوشن است در سفر به کشورهایی مختلف و نیز برخی شهرهای ایران. سفر به کشورها و شهرهایی که یا خود در تاریخ ادب و فرهنگ ایران یادگارانی دیرین و درخشان دارند همچون افغانستان و ترکیه، یا سرزمین‌هایی که نامشان ـ لااقل در روزگار اکنون ـ تداعی‌گر هنر و زیبایی است؛ همچون پاریس.
آنچه در این مجموعه یادداشت‌ها، مخاطبان را به خواندن و همسفر شدن با نگارنده برمی‌انگیزد تنها توصیف‌های گیرا و دلنشین مناظر، بناها، محیط‌های شهری و روستایی و مرارت‌ها و شیرینی‌های سفر و ایجاد تصویری زنده و از حس و حال مردمان آن سرزمین و پسندها و آرزوهای آنان نیست؛ افزون بر همه اینها، تداعی‌‌هایی که از تاریخ و فرهنگ ایران و مردمانش، هر لحظه از سفر برای نگارنده باریک‌بین و فرهنگ‌مدار آن ایجاد می‌کند، سفرنامه را بسیار اثرگذارتر کرده است. این تداعی‌های آگاهی‌بخش، نه تنها مخاطب را ملول نمی‌سازد که او را به تامل و آهستگی و درنگ در لحظه‌ها فرا می‌خواند.
این اثر نیز همچون همه دیگر آثار محمدعلی اسلامی ندوشن، هم از نظر هنر نگارش برجسته است و هم در نوع ادبی سفرنامه، اثری خواندنی است. صفیر سیمرغ نخست در دهه پنجاه توسط انتشارات توس منتشر و در همان دهه چند نوبت تجدید چاپ شد. انتشارات یزدان نیز از دهه هفتاد تاکنون این اثر را چندین بار منتشر کرده است.
اگر خود نیز مجال سفر به سرزمین‌های اصیل و قدم زدن در کوچه پس کوچه‌های آن و سرک کشیدن لابه‌لای تاریخ‌ها و فرهنگ‌ها را نیابیم، سفرنامه‌ها این تجربه و امکان را به شکلی دیگرگون در اختیار ما می گذارند.
پیشنهاد سردبیر
-
نوشته‌های تازه
آگهی
