موزه‌ها ممکن است خیلی جذاب و به‌یاد ماندنی باشند و بازدید از آن‌ها انسان را متحیر کند، از طرفی می‌توانند کسل‌کننده باشند و مخاطب ترجیح دهد زودتر آن‌جا را ترک کند. همه این‌ها بستگی به روحیات بازدیدکننده و نسبت او با اشیاء و دیدنی‌های موزه دارد. موزه آبگینه و سفالینه‌های ایران ساختمانی است نه چندان بزرگ که اشیاء کوچک و خیلی کوچک بسیاری را در خود نگهداری می‌کند. اشیاء کوچکی که در دل هر یک دنیایی بزرگ نشسته است. بازدید از این موزه علاقه‌مندان هنرهای انتزاعی را حیرت‌زده خواهد کرد.
خیابان سی‌تیر تهران را که از جمهوری به سمت جنوب قدم بزنیم، در سمت شرقی عمارتی قدیمی، اما فرنگی با دری بزرگ و پنجره‌ای گرد در دیوارِ رو به خیابان جلب توجه می‌کند. ساختمان معماری ترکیبی دارد اما کمتر ایرانی است. گفته می‌شود که پیش‌ترها منزل و محل کار قوام‌السلطنه بوده و بعد از آن هم سفارت مصر و… اما از دوره پهلوی دوم برای موزه بهسازی شده است. دو بخش شمالی و جنوبی ساختمان با تالارهایی در دو طبقه به نحوی به بخش مرکزی متصل شده است که شکلی هشت ضلعی برای کل عمارت ایجاد کند. تزئینات داخلی، به‌خصوص ویترین‌های عمودی با الهام از آثار معماری ایرانی، اما با اجرایی مدرن طراحی شده است. در مجموع معماری عمارت را می توان درخور اشیائی که در آن نگهداری می‌شوند دانست.
اشیاء موزه از همان ویترین‌هایی که در ورودی قرار دارند حیرت‌آور است. به‌طور خلاصه باید گفت اشیاء این موزه یا از لحاظ فناوری ساخت، یا هنری که در پرداخت شکل و پیکر اشیاء رخ نموده یا نقش‌ها و تزئینات هنرمندانه آن‌ها توجه برانگیز است. چه‌بسا این اشیاء را می‌توان از دو جهت یا حتی از هر سه جهت دارای ارزش دانست. فارغ از فناوری‌های تولید آبگینه و سفالینه‌های این مجموعه که حکایت‌گر قدمت این فناوری‌ها و پیش‌رو بودن ایرانیان در این زمینه است، آنچه در طراحی حجم اشیاء و تزئینات آن‌ها نمایان شده است نشان از نگاه خلاقانه هنرمندانی دارد که سال‌ها و چه بسا قرن‌ها پیش این اشیاء را ساخته‌اند. حجم‌ها و نقش‌هایی که از بسیاری آثار هنری آوانگارد در دوران مدرن و پست‌مدرن انتزاعی‌تر می‌نمایند. حجم‌های نامنتظم اشیاء، تزئینات نامتقارن و از همه مهم‌تر نقش‌های کاملا انتزاعی که ما امروز در هنر سوررئال از آن‌ها سراغ می‌گیریم، گواهی بر این ادعا است. در یک کلام می‌توان گفت هر یک از اشیاء این موزه برای شیفتگان نقش‌ها و حجم‌های افسانه‌ای و انتزاعی مسحورکننده است و می‌تواند ساعت‌ها بیننده را به خود مشغول کند.
