الیوت را از پیشگامان نقد نو به شمار می‌آورند. نقد نو نهضتی امریکایی ـ انگلیسی در ادبیات بود که در دهه دوم قرن بیستم تلاش کرد با رویکردی علمی و روشمند به ادبیات، اصولی نو را برای مواجهه با اثر ادبی بنیان نهد. این نهضت با نظریات افرادی چون ویلیام امپسون، ایور آرمسترانگ ریچاردز، فرانک ریموند لی ویس، از ناقدان امریکایی، و کلینت بروکس، ویلیام کرتز ویمست، آلن تیت، جان کرورنسام و عده‌ای دیگر از منتقدان انگلیسی شکل گرفت. توجه به متن به عنوان موجودی مستقل ـ فارغ از دلالت‌های فلسفی، اجتماعی، روانشناختی، و هر آنچه خارج از متن است ـ ، خوانش دقیق متن، توجه به وحدت نظام‌مند متن، تأکید بر آیرونی و ابهام، پرهیز از مغالطه نیت‌مند و مغالطه عاطفی، لزوم تجربه شعر از سوی مخاطب، از اصول این مکتب به شمار می‌روند
توماس الیوت در سال ۱۹۲۲با انتشار اثر منظوم سرزمین ویران (The Waste land) بسیار مشهور شد و در سال ۱۹۴۸ جایزه نوبل ادبیات را برای دیگر اثر مهم خود، چهار کوارتت به دست آورد. آثاری که الیوت به جا گذارده، در سه زمینه شعر، نقد ادبی و نمایشنامه است. برخی از این آثار در شمار مهم‌ترین آثار ادبیات انگلیس و جهان در قرن بیستم قرار گرفته و به اصطلاح جریا‌ن ساز بوده است. برخی از آثار وی عبارتند از :
۱٫ترانه‌های عاشقانه آلفرد پروفراک (The love songs of j. Alfred Prufrock) ؛ این مجموعه نخستین اثری بود که الیوت به تشویق ازرا پاوند در سال ۱۹۱۷ منتشر کرد و به شهرت او انجامید.
۲٫ چوب مقدس (The Sacred Wood)؛ مجموعه‌ای که در سال ۱۹۲۰ منتشر شد و گفتارهایی منتقدانه در باب بلاغت، شعر سپید و نمایشنامه‌نویسی بود.
۳٫سرزمین ویران؛ وی در این اثر مهم خود که در سال ۱۹۱۹ آغاز کرده بود و در ۱۹۲۲ به انجام رسانیدـ تحت تأثیر آثار و پیامدهای جنگ جهانی بر جامعه و نیز بیماری و مشکلات شخصی خود ـ از نومیدی انسان ناله سر داد. این اثر سنت‌شکن و جسورانه، بسیارمورد توجه واقع شد و او را چهره‌ای جهانی کرد.
۴٫چهار کوارتت (Four quartet) ؛ این اثر که در سال ۱۹۴۸ جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کرد، مجوعه چهار سروده بلند بود که طی سال‌های ۱۹۳۵تا ۱۹۴۲ به انجام رسید. این اثر نه تنها از نظر ساختار ادبی بلکه به واسطه مضامین گوناگون فلسفی، مذهبی، اجتماعی و انسانی که با خود داشت، بسیار مورد توجه قرار گرفت. الیوت در سال ۱۹۶۵ به دلیل بیماری درگذشت.
