شعر برخی شاعران با زندگی آنان چنان آمیخته است که دشوار می‌توان زندگی آنان را بی ملاحظه شعرشان و شعرشان را بی‌توجه به زندگی آنان دریافت. این آمیختگی تا حد زیادی ریشه در شخصیت، زندگی و شیوه شاعری شاعران دارد، اما علایق پژوهشگران و حساسیت‌های مخاطبان نیز در برجسته شدن این آمیختگی بی‌تأثیر نیست. فروغ فرخزاد از همین شمار است. او شاعری بود که تجربه‌های شخصی و خصوصی‌اش در زندگی را در شعرش منعکس می‌کرد و از طرفی زندگی شخصی او نیز نقل محفل بسیاری از معاصران و معاشران وی، همچنین مخاطبان وی در نسل بعد از خوش بوده و هست. گویی از هر کسی که حشر و نشری با وی داشته انتظار می‌رود ناگفته‌ای یا روایت تازه‌ای از گفته‌ها درباره زندگی شخصی او بیان کند. مخاطب نیز انگار تا سر از زندگی شخصی وی و شرح ماجراهای او با دوستان و خانواده و اطرافیان در نیاورد شایسته فهم شعرهای او نیست. کتاب مایکل هیلمن درباره فروغ، که از معدود تک‌نگاری‌ها درباره شخصیت و شعر فروغ است، در همین فضا سامان یافته است.
هلیمن با شعرهای فروغ به عنوان زندگی‌نامه خودنوشت وی مواجه شده است و در بخش اعظم این کتاب خرده‌روایت‌ها و داده‌های بیرونی درباره زندگی و شخصیت فروغ را کنارشعرهایش گذاشته تا به یکدیگر معنی بخشند و مخاطب را روبه‌روی شخصیت فروغ بنشانند. در این کتاب برای کسانی که در پی دریافتن زوایا و گوشه و کنار زندگی فروغ، نحوه تعاملش با معاصران و واکنش‌های متنوع به شعرها و رفتارهای شخصی‌اش هستند، دانستنی بسیار است. نویسنده عقیده دارد با یافتن این روایت‌های مستند در پی ترسیم شخصیت واقعی فروغ فرخزاد و حقایقی از زندگی اوست که برای شناخت مناسب وی مؤثر و یاریگرند. شناختی که می‌تواند دریچه درک شعرهای ساده و بی‌تکلف او را به روی مخاطب بگشاید. این هم‌نشینی شعرها و وقایع زندگی فروغ در چهار فصل آغازین کتاب عهده‌دار قرار دادن مخاطب در موقعیتی است که بتواند مجموعه‌ای منسجم از شخصیت فروغ را در آیینه شعرهایش درک نماید. در فصل پایانی نویسنده نتیجه این سیر و سیاحت را از دریچه نگاه خود بیان می‌کند و قضاوت صریح خود دربار زندگی و شعر فروغ و نسبت آن با فضای ادبی ایران معاصر و جامعه انسانی و ادبی‌ای که فروغ در آن زیسته و بالیده است به مخاطب عرضه می‌کند. او در این قضات تا حدودی جامعه، اطرافیان و فضای ادبی آن روزگار که زیست‌گاه فروغ بود را نکوهش می‌کند و فروغ را به‌سان مبارزی که در این میدان سخت خود را آنچنان که بود پرورد می‌ستاید.
