درباره عکاسی سوزان سانتاگ: آیا تصاویری که می‌بینیم به ما دروغ می‌گویند؟

 مقدمه:

در جهان اشباع‌شده از تصویر، چگونه ببینیم؟

در دنیایی که روزانه میلیاردها تصویر تولید، به اشتراک گذاشته و مصرف می‌شود، آیا لحظه‌ای درنگ کرده‌اید تا به ماهیت «عکس» و تأثیر عمیق آن بر ادراک، حافظه و تعریف ما از حقیقت فکر کنید؟ معرفی کتاب درباره عکاسی اثر جاودان سوزان سانتاگ، پاسخی به همین درنگ ضروری است. این کتاب صرفاً یک نقد هنری نیست؛ بلکه یک سفر فلسفی به اعماق پدیده‌ای است که تمام جنبه‌های زندگی مدرن ما را تسخیر کرده است.

این اثر کلاسیک که برای اولین بار در قالب مجموعه‌ای از مقالات در «نقد کتاب نیویورک» منتشر شد، نه تنها برای عکاسان و هنرمندان، بلکه برای هر فردی که در معرض سیل بی‌پایان تصاویر در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها قرار دارد، خواندنی و حیاتی است. سانتاگ با نگاهی نقادانه و موشکافانه، پرسش‌هایی بنیادین را مطرح می‌کند که امروز، در عصر پساحقیقت و هوش مصنوعی، بیش از هر زمان دیگری اهمیت یافته‌اند.

کتاب «درباره عکاسی» برای چه کسانی مناسب است؟

پیش از پرداختن به جزئیات کتاب، بیایید ببینیم این اثر ارزشمند برای چه گروهی از مخاطبان جذاب‌تر و مفیدتر خواهد بود:

  • عکاسان و هنرجویان عکاسی: برای درک عمیق‌تر رسانه‌ای که با آن کار می‌کنند و فراتر رفتن از جنبه‌های فنی.
  • دانشجویان فلسفه، جامعه‌شناسی و مطالعات رسانه: به عنوان یکی از متون پایه‌ای در زمینه نقد فرهنگ بصری.
  • روزنامه‌نگاران و مستندسازان: برای تأمل در باب مسئولیت اخلاقی بازنمایی واقعیت.
  • تمام کاربران فعال در شبکه‌های اجتماعی: برای آنکه به مصرف‌کنندگانی آگاه‌تر و منتقدتر نسبت به تصاویری که می‌بینند و منتشر می‌کنند، تبدیل شوند.

 سفر به اعماق کتاب: مروری بر ایده‌های کلیدی

کتاب «درباره عکاسی» از شش مقاله و یک بخش پایانی تشکیل شده است. در ادامه به برخی از مهم‌ترین ایده‌های مطرح شده در این مقالات می‌پردازیم.

غار افلاطون: عکاسی به مثابه تصرف جهان

سانتاگ در مقاله اول با ارجاعی هوشمندانه به «غار افلاطون»، استدلال می‌کند که عکاسی در ابتدایی‌ترین سطح، نوعی تصرف و تملک جهان است. دوربین، ابزاری است که واقعیت را به قطعات قابل حمل، قابل بایگانی و قابل کنترل تبدیل می‌کند. این «جمع‌آوری جهان» از طریق تصاویر، چگونه تجربه ما را از واقعیت تغییر می‌دهد؟ آیا ثبت یک لحظه، به معنای فهم عمیق‌تر آن است یا صرفاً جایگزینی تجربه واقعی با بازنمایی آن؟

سانتاگ معتقد است این عمل، گرچه به نظر بی‌طرفانه می‌آید، اما همواره با نوعی گزینش، کادربندی و در نتیجه، اعمال قدرت همراه است. برای مثال، تصاویر گردشگری را در نظر بگیرید؛ آن‌ها اغلب واقعیت پیچیده یک مکان (با تمام فقر، زیبایی، تاریخ و تضادهایش) را به چند نماد کارت‌پستالی و کلیشه‌ای تقلیل می‌دهند و تجربه‌ای استاندارد شده را به جای تجربه‌ی اصیل ترویج می‌کنند.

حقیقت، اخلاق و رنج: آیا عکس‌ها حساسیت ما را کم می‌کنند؟

یکی از تکان‌دهنده‌ترین و مهم‌ترین مباحث کتاب، رابطه پیچیده عکس با حقیقت، حافظه و اخلاق است. آیا عکس‌ها آینه‌ای بی‌طرف از واقعیت‌اند یا سازنده آن؟ سانتاگ هشدار می‌دهد که اتکای بیش از حد به تصاویر می‌تواند حافظه جمعی ما را مخدوش کند و درک ما را از گذشته ساده‌سازی نماید.

تصاویر خبری از جنگ‌ها و فجایع انسانی را به یاد آورید. این تصاویر ضمن آنکه می‌توانند همدلی اولیه ایجاد کنند، با تکرار بی‌پایان، ممکن است به مرور زمان حساسیت ما را نسبت به رنج دیگران کاهش دهند (پدیده‌ای که به آن “خستگی از همدردی” یا Compassion Fatigue می‌گویند) و تماشاگری منفعل را جایگزین کنشگری مسئولانه سازند. سانتاگ می‌پرسد: مسئولیت اخلاقی ما در برابر تصاویری که می‌بینیم و منتشر می‌کنیم چیست؟ آیا صرف «دیدن» کافی است یا این دیدن باید به عملی معنادار منجر شود؟

زیبایی‌شناسی و جهان مصرفی: هنر در چنگال بازار

سانتاگ به بررسی تحول جایگاه عکاسی از یک ابزار صرفاً مستندنگار به یک فرم هنری تمام‌عیار می‌پردازد. او نشان می‌دهد که چگونه معیارهای زیبایی‌شناختی در عکاسی (مانند ارزش‌گذاری بر عکس‌های سورئال یا انتزاعی) شکل گرفته‌اند و چگونه عکاسی، خود، به بخشی از نظام سرمایه‌داری و کالایی‌شدن هنر تبدیل شده است.

تصاویر تبلیغاتی، نمونه بارز این امر هستند که با خلق نیازهای کاذب و ترویج سبک‌های زندگی خاص، به ابزاری قدرتمند در دست بازار تبدیل شده‌اند. در این میان، آیا ارزش هنری ذاتی عکس همچنان پابرجاست یا کاملاً تحت‌الشعاع ارزش تجاری آن قرار گرفته است؟ سانتاگ ما را به بازاندیشی در مورد مرزهای لغزنده هنر و تجارت در عصر تصویر دعوت می‌کند.

چرا خواندن «درباره عکاسی» در ایران امروز یک ضرورت است؟

در جامعه امروز ایران، که نسل جوان و نوجوان آن به طور گسترده با رسانه‌های تصویری و شبکه‌های اجتماعی درآمیخته است، خوانش کتاب «درباره عکاسی» اهمیتی دوچندان می‌یابد. این کتاب به ما ابزارهای لازم برای تحلیل انتقادی را می‌دهد تا مصرف‌کنندگانی آگاه‌تر باشیم.

در عصری که مفاهیمی چون «خبر جعلی» (Fake News) و «پساحقیقت» (Post-truth) به چالش‌های جدی اجتماعی و سیاسی بدل شده‌اند، توانایی رمزگشایی از تصاویر و درک لایه‌های پنهان ایدئولوژیک آن‌ها، یک مهارت حیاتی است. این کتاب به ما کمک می‌کند تا بفهمیم هر عکس، پیش از آنکه سندی از واقعیت باشد، تفسیری از آن است.

نگاهی به نویسنده و ترجمه کتاب

  • سوزان سانتاگ (۱۹۳۳-۲۰۰۴): او یک نویسنده، فیلسوف، فیلم‌ساز و کنشگر سیاسی آمریکایی بود. سانتاگ یکی از برجسته‌ترین روشنفکران عمومی قرن بیستم محسوب می‌شود که آثارش تأثیر عمیقی بر نقد فرهنگی، ادبیات و فلسفه گذاشته است. برای آشنایی بیشتر می‌توانید به صفحه ویکی‌پدیا سوزان سانتاگ مراجعه کنید.
  • ترجمه مجید اخگر: این کتاب توسط مترجمان مختلفی به فارسی برگردانده شده، اما ترجمه مجید اخگر که توسط انتشارات بیدگل منتشر شده، به دلیل دقت، وفاداری به متن و نثر روان و پخته، یکی از بهترین و معتبرترین نسخه‌های موجود در بازار است.

جمع‌بندی: کتابی که نگاه شما را تغییر می‌دهد

«درباره عکاسی» سوزان سانتاگ بیش از چهار دهه پس از انتشار، همچنان اثری زنده، الهام‌بخش و هشداردهنده است. این کتاب، یک جعبه ابزار فکری برای پیمایش در جهان بصری پیچیده امروز است.

سانتاگ به ما نمی‌گوید که عکاسی خوب است یا بد؛ بلکه به ما می‌آموزد که چگونه درباره آن “فکر کنیم”. با خواندن این اثر، نگاه شما به هر عکسی که می‌بینید، هر استوری که ورق می‌زنید و هر تصویری که ثبت می‌کنید، برای همیشه تغییر خواهد کرد.

شما این کتاب را خوانده‌اید؟ نظر خود را درباره ایده‌های سوزان سانتاگ در بخش دیدگاه‌ها با ما به اشتراک بگذارید!

جلد کتاب درباره عکاسی اثر سوزان سانتاگ با ترجمه مجید اخگر - انتشارات بیدگل

درباره عکاسی

نویسنده:سوزان سانتاگ

مترجم:مجید اخگر

ناشر:بیدگل

ثبت دیدگاه مسدود شده است.